الأربعاء 27 نوفمبر 2024

للعشق أسرار

انت في الصفحة 50 من 72 صفحات

موقع أيام نيوز


ايه
الدكتوره لا فى الوقت الحالى صعب عليها تستوعب كل ده ودا ممكن يسبب لها انتكاسه من كتر الشعور بالخۏف والتوتر اللى هتحس بيه انت دلوقتى تحاول تخبي كل حاجه عن ماضيها لحد ما تشفى تماما وترجع صحتها زى الاول وتبتدى هى تكتشف وتتذكر اشياء وتسأل فيها زى اماكن اشخاص صور تصرف معين كانت متعوده تعمله
عبدالله متشكر قوى يا دكتوره وفى اول فرصه بعد ما نسافر هجيبها ونيجى لحضرتك فى العياده

الدكتوره فى انتظاركم ان شاء الله ولو اى شىء حصل ومعرفتش تتصرف او احتارت كلمنى عالطول
عبدالله ان شاء الله خير عن اذنك
وروحت خلصت باقى اجراءات المستشفى علشان الخروج وحجزت تذاكر الطياره ورجعت على باليل اول ما دخلت الاوضه لاقتها قاعده بعيد عنهم وهما بيحاولوا يكلموها بس هى صاده عنهم وباين التوتر على ملامحها عمى لامحنى قرب منى وقالى انها فى الاول كانت بترد عليهم على اد السؤال بس برضو خاېفه منهم وبعد شويه حست بغيابى وفضلت تسأل عليه وقطعت الكلام خالص معاهم كانت قاعده على السرير بتهز رجلها بتوتر اول ما سمعت صوتى قامت بسرعه وجت لعندى ....
رنا پخوف وزعل ليه اتأخرت عليه افتكرتك مش جاى
عبدالله بابتسامه اسف حاولت ما اتأخرش بس كنت بخلص اجراءات خروجك مش عايزانا نروح على بيتنا الا قوليلي اتغديتى
حنان اتحيلنا كتير يا عبدالله ولا رضيت تاكل ولا حتى تشرب الا لما تيجى
رنا .. ما كنتش عايزه اكل ولا اشرب ومن ساعة ما مشي وسابنى وانا حاسه بعدم راحه وقلق عايزاه يرجع باى طريقه ڠصب عنى ما استريحتش لوجودهم وقربهم ليه رغم انى حاسه بصدق احساسهم ودموعهم بالذات اللى عبدالله قالى انها تبقي امى
عبدالله بزعل كده يا رنا احنا مش قولنا ان لازم تاكلى
رنا باسلوب طفولى مكنش ليه نفس وقولت استناك
عبدالله ابتسمت على طريقة كلامها اسلوبها اسرنى اتمنيت للحظه ان يكون شعور حقيقى بينا قرصتها من خدها وقولت تيب
خرجت مع عمى وطنط وعلياء علشان اوصلهم بالعافيه اقنعتها ان اسيبها واوصلهم وحكت لهم كلام الدكتوره فى اننا ما نغصبهاش على شىء ونسيبها تفتكر لوحدها وتسأل عمى وطنط رغم قلقهم عليها بس اصروا يسافروا على القاهره بعد ما وصونى عليها كتير وطلبوا منى انى دايما اطمنهم لغاية ما تستقر حالتها ويقدروا يجوا يشوفوها وتقعد معاهم وتانى يوم سافرت انا وهى وعلياء على البلد ................
عبدالله وصلت عمى وطنط وصعب عليه حالهم جداا بس حاولت اواسيهم وانى اطلب منهم يجوا معانا بس رفضوا ووصونى انى دايما اتواصل معاهم واطمنهم عليها ومشيوا وانا اتصلت بالبيت بوالدى ووالدتى وفهمتهم كل شىء وازاى يتعاملوا معاها لما نروح ولما سألت امى على ساره وعرفت انها لسه فى بيت اهلها حمدت ربنا انها هناك لغاية ما ارجع واتصرف فى رجوعها البيت فى وجود رنا يوم السفر كنت حاسس بتوترها وقلقها وحاولت اخفف من قلقها واطمنها
رنا .. كنت متوتره جداا انى راجعه البيت اللى كنت عايشه فيه ركبنا الطياره وبعد ما وصلنا كانت فى عربيه مستنيانى خدتنا وطلعنا على البيت واول ما ظهر بيت كبير شاور عبدالله عليه وقالى ان ده بيتنا دخلنا شوفت راجل كبير فى السن عبدالله قالى انه ابوه ووحده جريت
رنا خلاص انا جيت
لين اوعى تروحى تانى ماشي
رنا ماشى
عبدالله انتبهت انها اضيقت انها مش فاكراها طبطبت عليها وانا بطمنها ان شاء الله مع الوقت هتفتكرى كل حاجه
رنا ان شاء الله
حضروا العشا وقعدت معاهم ولين فى حضنى مش عايزه تسيبنى الصراحه كانت بنوته تجنن حبيتها جداا ومعرفش دا بسبب غريزة الام الموجوده جوايا بالفطره ولا لانها فعلا حبوبه قوى ولذيذه حركاتها وكلامها دخلوا قلبي من اول لحظه فضلت قاعدة على حجرى واحنا بناكل فضلت اكلها وهى مبسوطه جدا وجريت بعد كده جابت كل لعبها توريهانى وكل شويه تروح تلعب وترجع بسرعه تحضن فيه زى ما تكون خاېفه انى اسيبها وامشي لغاية ما

 وانا طلبت منهم يسيبوها لغاية ما عبدالله يرجع اصله بعد العشا قالى انه هيعمل مشوار ضرورى ساعتها خفت جداا وجريت مسكت فيه بس هو طمنى انه المشوار قريب ومش هيتأخر عليه ولما لاقيت لين هتعيط وماسكه فيه افتكرتنى همشي واسيبها صعبت عليه روحت مسكت اديه وقولت بتوسل
 

49  50  51 

انت في الصفحة 50 من 72 صفحات